Polska została zaproszona do przyłączenia się do inicjatywy Francji, Niemiec, Hiszpanii, Włoch i Wielkiej Brytanii, tworząc Grupę G6 – krajów walczących z oszustwami podatkowymi w ramach pilotażowego programu automatycznej wymiany informacji podatkowej. Podczas posiedzenia Rady ECOFIN w Dublinie w dniach 12-13 kwietnia 2013 r., wicepremier, minister finansów Jacek Rostowski zdecydował o wsparciu inicjatywy i rekomendowaniu Radzie Ministrów, aby Polska przyłączyła się do wspólnej europejskiej walki z oszustwami podatkowymi, wprowadzając większą przejrzystość i sprawną wymianę informacji.
Dla prawidłowego działania rynku wewnętrznego i wolnego handlu w Unii Europejskiej konieczna jest kooperacja krajów członkowskich i ich zewnętrznych partnerów. Celem jest zabezpieczenie dochodów i budowanie zaufania obywateli do sprawiedliwego i solidnego systemu podatkowego. Sukcesywne zmniejszanie, a ostatecznie wykluczenie, oszustw podatkowych na poziomie europejskim i globalnym, może zostać osiągnięte jedynie poprzez bliską współpracę krajów członkowskich, rzetelną wymianę informacji i zaangażowanie wszystkich partnerów na poziomie narodowym.
Skala problemu w Polsce jest mniejsza niż w Europie Zachodniej, ale część stosowanych na Zachodzie technik uchylania się od podatków jest przenoszona do naszego kraju – powiedział minister Rostowski w Dublinie. W naszym kraju stale rośnie zarówno liczba zagranicznych firm, jak i poziom realizowanych przez nie inwestycji. Wysokie zainteresowanie obcych inwestorów cieszy, ponadto utwierdza obywateli i rynki w przekonaniu, że Polska jest bezpieczną przystanią. To właśnie otwartość naszej gospodarki pozwoliła Polsce rozwijać się najszybciej w całej Europie, nie tylko od 1990 r., ale także w czasach obecnego kryzysu. Program pilotażowy pozwoli ochronić zasady wolnego handlu przed populistycznymi tendencjami w naszym kraju.
Wolą G6 jest też rozszerzenie mandatu Komisji Europejskiej do prowadzenia rozmów ze Stanami Zjednoczonymi i innymi partnerami na arenie międzynarodowej. Przejrzystość systemów podatkowych i wypracowanie europejskiego modelu wzorowanego na amerykańskiej ustawie o informacji o rachunkach zagranicznych dla celów podatkowych (FATCA) wesprze walkę z oszustwami podatkowymi. Świadczy to o dążeniu G6 do przeciwdziałania oszustwom na światową skalę. Wspólna inicjatywa ma za zadanie stworzenie zautomatyzowanego globalnego systemu wymiany informacji podatkowej, co powinno stać się milowym krokiem dla zminimalizowania strat zarówno rządów, jak i uczciwych przedsiębiorców.
Ważnymi krokami na drodze do tego sukcesu jest ostatnio opublikowany Plan Akcji Komisji Europejskiej, ostatnie zaangażowanie Luksemburga i Austrii we wspólne przeciwdziałanie przeciwko oszustwom podatkowym, a także deklaracje kolejnych krajów europejskich o chęci współpracy z G6.
Za: MF
Art 56 – oszustwo podatkowe § 1 – 3 – dotyczą oszusta podatkowego, a § 4 przewiduje wykroczenie niezłożenia w terminie deklaracji lub oświadczenia.
Analiza § 1 – 3:
istota oszustwa podatkowego polega na wprowadzeniu w błąd organu podatkowego przez niezgodne z rzeczywistością przedstawienie lub zatajenie okoliczności mających wpływ na wysokość podatku. Oszustwo podatkowe a art 56 może zostać popełnione tylko przez podatnika,
strona przedmiotowa – zachowanie sprawcy polega na działaniu (pewnej formie aktywności podmiotu polegającej na przedstawieniu nieprawdziwych informacji organowi podatkowemu) lub też zaniechaniu (brak aktywności podmiotu) wbrew przepisom ustawy. Podmiot ma obowiązek ujawnić, a nie ujawnia, co rzutuje na wysokość podatku § 1 – 3 konstruuje czyn skutkowy materialny, skutkiem jest narażenie na uszczuplenie kwoty zobowiązania podatkowego określonego podatku o określonej wysokości. Kwota podatku narażonego na uszczuplenie wpływa na odpowiedzialność prawno – karną. Jeżeli kwota małej wartości np. typ uprzywilejowany,
strona podmiotowa – zatajenie zawsze się cechuje umyślnością. Podmiot ma świadomość tego, że albo jest zobowiązany do zatajenia lub ujawnienia informacji. Zawsze mamy do czynienia z zamiarem bezpośrednim, jak i ewentualnym, który cechuje umyślność. Sprawca może godzić się na to, że te informacje są nieprawdziwe. Zatajenie informacji nie rodzi odpowiedzialności, a gdy zrodzi się skutek mamy doi czynienia z materialnym czynem zabronionym i defecto z fazą dokonania,
przedmiot ochrony – § 4 nie ma skutku w postaci narażenia na uszczuplenie określonego zobowiązania podatkowego, fakt niezłożeni w terminie rodzi odpowiedzialność z § 4.Mamy do czynienia z zaniechaniem (sprawca nie dochowuje ciążącego na nim obowiązku).